Katecheta 2/1998

Duchowość rozumiana jako styl życia człowieka według Ducha Świętego zakłada w pierwszym rzędzie poznanie samego siebie. Człowiek nie może kształtować własnego stylu życia i postępowania bez wcześniejszego określenia swojej tożsamości. Fundamentalne pytanie o istotę ludzkiej tożsamości nabiera w tym przypadku szczególnego znaczenia. Tym bardziej jest ono zasadne, że żadna epoka - jak stwierdził swego czasu niemiecki myśliciel Martin Heidegger, który zmarł w 1976r. - nie nagromadziła tyle i tak różnych pojęć o człowieku, jak nasza. Żadna epoka nie przedstawia wiedzy o człowieku tak wnikliwie i całościowo, i nie czyni jej tak łatwo dostępną. Ale jednocześnie jest prawdą, że w żadnej epoce nie wiedziano o człowieku mniej niż obecnie. W żadnej epoce człowiek nie okazał się tak wielkim problemem i tajemnicą, jak w naszej. Zatem człowiek był i jest nadal przedmiotem naukowych dociekań i dywagacji, które usiłują dać odpowiedź na nieustannie go nurtujące pytanie kim jest! Wśród nich na szczególną uwagę zasługuje dzisiaj coraz częściej formułowana kategoria człowieka jako daru.