Katecheta 7/1999

Religia w każdej kulturze i w każdym społeczeństwie stanowi znaczące zjawisko społeczne. Stwierdzenie to jednak odnosi się nie do religii w ogóle, lecz do religii konkretnych, przejawiających się w różnych formach. Te konkretne religie pozostają w ścisłych, wzajemnych relacjach z różnymi sektorami i strukturami "całościowego" społeczeństwa. Wprawdzie w społeczeństwach wysoko rozwiniętych obserwuje się spadek religijności "kościelnie" zorientowanej, ale nie oznacza to jednak jej zaniku. Przykładowo można tutaj wskazać na dwa zjawiska, mianowicie na rolę religii w ruchach młodzieżowych i na religijność ludową. W okresie, gdy dyskutowano nad problemem rozkładu tradycyjnych instytucji religijnych, a nawet zanikania poczucia sacrum w społeczeństwie, pojawiły się ruchy młodzieżowe, w których podstawowego znaczenia nabrało doświadczenie religijne - a co za tym idzie - poszukiwanie nowych form jego wyrazu, tak w ramach dotychczasowych instytucji religijnych, jak i poza nimi. Młodzież poszukiwała w religii wartości, sensu i wsparcia dla swoich dążeń życiowych.