Katecheta 10/2002

    Długa jest historia związana ze sposobem, w jaki ikonografia przedstawia szatana. Jest ona jednak stosunkowo jednolita i spójna. Chodziło - w głównej mierze - o to, aby wyobrazić go w sposób możliwie jak najbardziej odpychający, "nieludzki" (choć istnieją i inne wyobrażenia szatana - np. w Rdz 2 występuje on pod postacią węża; do tego obrazu odnosi się też jednoznacznie Ap 12, 9).
    Już jednak od długiego czasu obrazy te przestały być satysfakcjonujące. Nie tylko dotyczy to szatana. Po prostu odeszliśmy od przedstawiania sobie tego, co siłą rzeczy ograniczone jest wyłącznie do naszej wyobraźni. Jak wygląda Bóg, aniołowie, człowiek po zmartwychwstaniu, szatan... Chrystus wcielił się, więc jego przedstawienie w formie człowieka jest w najwyższym stopniu uzasadnione (por. Kol 1,15). Ale szatan...