Katecheta 4/2002

  Współżycie międzyludzkie zakłada szczerość i prawdomówność. Człowiek stworzony przez Boga jako istota przeznaczona do życia wśród innych i razem z innymi ludźmi, nie może ich zwodzić i oszukiwać, ale powinien im w miarę potrzeby i wskazań roztropności ujawniać treść swych myśli i przekonań. W postępowaniu względem bliźniego, a zwłaszcza w mowie, obowiązuje poszanowanie prawdy.
    Są jednak wypowiedzi, które przy naiwnym, to znaczy dosłownym, nie licząc się z całą ich oprawą sytuacyjną, pojmowaniu mogą kogoś wprowadzić w błąd, a więc w pewnym stopniu podpadają pod pojęcie "kłamstwa".