Korelacja a przekaz wiary w systemie szkolnym
Autor: Dorota Kąkolewska , Elżbieta Moszyk
Artykuł archiwalny
Zagadnienie korelacji treści nauczania omówione zostanie w oparciu oPodstawę programową katechezy Kościoła katolickiego w Polsce z 20.VI.2001 r. oraz Podstawę programową kształcenia ogólnego dla szkół podstawowych i gimnazjów MENiS.
Omawianie tematu należy rozpocząć od uściślenia pojęcia korelacja. Według autorów
programu „Nowa Szkoła”- korelacja w nauczaniu to synchronizacja czasowa i przyczynowo-skutkowa treści nauczania różnych przedmiotów wokół wspólnych zagadnień programowych. Analizując ten sposób nauczania należy:
a) uwzględnić stosunki, w jakich pozostają korelowane wiadomości (podobieństwa lub różnice treści);
b) uwzględnić konieczność pogłębienia wiedzy już posiadanej. Celem korelacji w tym przypadku jest zrozumienie związków przyczynowo-skutkowych, które istnieją w obiektywnej rzeczywistości;
c) skorelować czas, aby podobne zagadnienia były omawiane równolegle, w ramach różnych przedmiotów.
Możemy więc dzielić korelację na: równoczesną i na nawiązującą do wcześniej zdobytej wiedzy. Ta druga wymaga przypomnienia sobie wiadomości, daje możliwość ich porównania, utrwalenia i rozszerzenia.
Przejdźmy do przykładów korelacji treści nauczania przyrody z treściami religijnymi w drugim etapie nauczania, uwzględniając zagadnienia programowe.