Katecheta 2/2004

Jak dzisiaj mówić młodym ludziom o świę­tości? Czy w dzisiejszych czasach możemy wzywać naszych uczniów do świętości, nie narażając się na śmieszność i całkowite nie­zrozumienie? A może powołanie do świętości przeraża nas samych i wolimy na ten temat milczeć, chociaż naszym - nie tylko przecież katechetycznym obowiązkiem - jest dążenie do niej i wskazywanie drogi innym?

Wielki świadek świętości naszych czasów, Jan Paweł II w posynodalnej adhortacji apo­stolskiej „Christifideles laici" - wzywając do podjęcia przez chrześcijan drogi świętości -zauważa, że powołanie to, „(...) nie jest zwykłym nakazem moralnym, lecz niezbywalnym wymogiem tajemnicy Kościoła"¹. Dlatego też II Polski Synod Plenarny nawołuje wiernych do tego, aby nie obawiali się świętości². Świę­tość to nakaz moralny, przez realizację które­go osiągamy pełnię człowieczeństwa w okre­ślonych warunkach swojego konkretnego po­wołania życiowego.