Katecheta 3/2004

Radość sprawia, że nasze życie odsłania swo­je najpiękniejsze oblicze, że z entuzjazmem po­dejmujemy codzienne obowiązki i że odnajduje­my w sobie siłę do mierzenia się z, nieunikniony­mi przecież, trudnościami. Gdy przeżywamy ra­dość, wtedy nawet nasze ciało staje się zdrowsze i bardziej odporne na choroby. Radość jest wiel­kim dobrem. Syn Boży przyszedł do nas po to, abyśmy mieli w sobie Jego radość i aby nasza ra­dość była pełna (por. J 17, 13).

Paradoksem radości jest jednak to, że nie mo­żemy jej sobie zagwarantować własną mocą. Wtedy, gdy próbujemy ją zatrzymać lub gdy ana­lizujemy nasze sposoby przeżywania radości, wtedy ona zaczyna tracić na sile i znika. Im bar­dziej za nią tęsknimy, im bardziej jej szukamy, tym bardziej oddala się ona od nas i tym szybciej prze­mija.