Katecheta 7/2004

Futurum zawsze interesowało człowieka. I to nie tylko przyszłość rozumiana w sensie dosłownym, ale także ta ostateczna, do któ­rej odchodzą ci, którzy umierają i ta ozna­czająca definitywne zakończenie dramatu hi­storii - „koniec czasów". Dzisiaj, podobnie jak i w epokach wcześniejszych, pytanie o futurum nie jest jednak kwestią tylko i wy­łącznie ciekawości. Jako chrześcijanie znaj­dujemy się w specyficznej sytuacji, w której kwestie eschatologii mogą odegrać niepo­ślednią rolę. Mając do czynienia z końcem istnienia homogenicznych społeczeństw ka­tolickich (a i nasze społeczeństwo staje się coraz bardziej zróżnicowane), stajemy wo­bec pytania o obraz chrześcijaństwa, o swo­istą autoprezentację, jaka ma w nim miejsce. Jednym z problemów, które jasno należy so­bie postawić w kontekście silnych tendencji dechrystianizacyjnych, jest kwestia czytelno­ści chrześcijaństwa.