Jakie możliwości zbawienia posiada człowiek, który nawraca się dopiero w chwili śmierci?
Autor: ks. Andrzej Dańczak
Artykuł archiwalny
Chrześcijaństwo zawsze było przekonane o wielkiej wadze momentu śmierci człowieka. Śmierć jest zakończeniem dzieła życia, stanowi kres sytuacji określanej jako status viae - stan drogi, wędrówki. Człowiek dochodzi nie tylko do kresu, ale przede wszystkim do celu swojej wędrówki. Chrześcijańska duchowość określała często człowieka jako wędrowca - homo viator. Było to punktem wyjścia do wielu rozważań natury ascetycznej, mówiących o niestabilności wszystkiego, co człowiek zdobywa na tym świecie, a co musi w jakiś sposób zostawić na ziemi, odchodząc ostatecznie do Boga. "Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też - jako Zbawcy - wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa" (Kol 3, 20).