Słownik terminologiczny jako integralna część podręczników do nauki religii w gimnazjum. Uwagi językoznawcy
Autor: Elżbieta Skorupska-Raczyńska
Artykuł archiwalny
Zgodnie z powszechną i obiegową, od lat utrwaloną interpretacją, podręcznik – jako opracowanie zawierające podstawowe informacje ograniczone zakresem bądź przyporządkowane danej dziedzinie wiedzy – jest książką przeznaczoną do uczenia się, nauki i nauczania . Podręcznik i lekcja stanowią – obok wykładu – zespół podstawowych gatunków funkcjonujących w obrębie odmiany dydaktycznej stylu naukowego. Jak podkreśla S. Gajda: “Obok komunikacji ściśle naukowej istnieje komunikacja zorientowana na zewnątrz nauki”. O jej ukształtowaniu decyduje relacja na płaszczyźnie nadawca – odbiorca i przygotowanie tego drugiego. Toteż “(...) głównie ze względu na typ odbiorcy wyróżnia się cztery podstawowe odmiany stylowe: teoretycznoliteracką (...); dydaktyczno-naukową, służącą w dydaktyce kontaktom specjalisty z adeptem określonej specjalności; popularnonaukową, ukształtowaną przez relację specjalista – niespecjalista; praktyczno-naukową” .