Katecheta 3/2006

Stacja I - Jezus na śmierć skazany
    Jezu, chciałeś stać się mym bratem do końca, aż do przyjęcia bólu i cierpienia, mojego bólu i mojego cierpienia, aż do przyjęcia śmierci. To od decyzji Piłata zależy Twój los.
    Jezu, dlaczego milczysz wobec niesprawiedliwego wyroku? Skąd płynie taka siła? Czy Twoja więź z Ojcem umacnia Cię aż tak?
    A ja? Codziennie skazuję innych myślą, językiem. To są moje decyzje, moje wybory, te małe, skrojone na moją miarę.
    Zawsze muszę mieć ostatnie zdanie, pragnę wytłumaczyć do końca, wszystko przedyskutować i to jest moją pozorną siłą. Nawet nie wiem, że to ja jestem ubogi i potrzebujący.
    Naucz mnie, Jezu, ze spokojem przyjmować niesprawiedliwe ludzkie sądy i opinie. Pokaż mi nadzieję. Ty jesteś pierwszym z ubogich, dlatego przywracasz nadzieję przegranym, odrzuconym, cierpiącym.

Stacja II - Jezus bierze krzyż na swe ramiona
    Jezu, daleki jesteś od ucieczki od krzyża. Bierzesz go na swe ramiona, odziany w płaszcz szkarłatny. To ironia z purpury królewskiej. Pokora przeciw pysze.
    A ja? Ja jestem Twoim ciężarem, bo przez przykre i nieznośne zachowania staję się nim dla moich kolegów i znajomych, dla najbliższych. To jest mój twardy, niewygodny krzyż.
    Jezu, weź ciężar moich złych myśli, raniących słów, bolesnych zachowań i zbaw. Tylko Ty możesz przywrócić nadzieję na przebaczenie i pojednanie.