Katecheta 6/2009

Brat Marek: Wspólnota nigdy nie zamierzała stworzyć wokół siebie „ruchu”. Młodych zachęca, by angażowali się w Kościołach lokalnych, we własnych parafiach, w swoich miastach i wioskach. Aby im w tym pomóc, bracia z Taizé animują „pielgrzymkę zaufania przez ziemię”. Etapy wyznaczają m.in. spotkania europejskie, na które pod koniec każdego roku do jednego z dużych miast Europy przybywają dziesiątki tysięcy młodych Europejczyków, oraz spotkania na innych kontynentach (Indie, Boliwia, Kenia, Filipiny). „Pielgrzymka zaufania” nie skupia młodych wokół Taizé, lecz zachęca, by stawali się twórcami pokoju tam, gdzie żyją, by byli zwiastunami pojednania w Kościele i zaufania na ziemi przez angażowanie się w różne prace w swych środowiskach lokalnych. Jan Paweł II podczas wizyty w Taizé w roku 1986 przedstawił siebie jako pielgrzyma i powiedział: „Do Taizé przybywa się jak do źródła. Wędrowiec zatrzymuje się, zaspokaja pragnienie i rusza w dalszą drogę”. „Pielgrzymka zaufania przez ziemię”, którą wspólnota z Taizé podejmuje z młodymi, to podążanie drogami pokoju, którego wszyscy oczekujemy. W 1988 roku brat Roger otrzymał Nagrodę UNESCO za Wychowanie dla Pokoju, a w 1989 roku Międzynarodową Nagrodę „Karlspreis” za zasługi dla budowy Europy. Ta pielgrzymka to także poszukiwanie jasnych gestów i symboli przywołujących – tak bardzo dziś oczekiwaną – wiosnę Kościoła i to, że będzie on w ludzkiej rodzinie jeszcze skuteczniejszym zaczynem pojednania.