Po co Kościołowi święci? Jak przebiega proces beatyfikacyjny? Co ma z nim wspólnego elewacja? Dlaczego niektórzy święci znikają z kalendarza? Czy adwokat diabła naprawdę istnieje? Na te i inne - kłopotliwe pytania odpowiada ks. Rafał Pajszczyk
Autor: ks. Artur Filipiak
Na te i inne – kłopotliwe pytania – w rozmowie z ks. Arturem Filipiakiem odpowiada ks. Rafał Pajszczyk, doktor prawa kanonicznego oraz referent ds. beatyfikacji i kanonizacji Kurii Metropolitalnej w Poznaniu.
ks. A. Filipiak: Po co w Kościele są święci?
ks. R. Pajszczyk: Jeżeli Kościół wynosi na ołtarze osoby niezwykłe, świątobliwe, czyni to z dwóch powodów. Najpierw dlatego, żebyśmy mieli patronów. Święci pełnią więc funkcję wstawienniczą. Każdy z nas ma swojego patrona, różne grupy społeczne mają swojego patrona, podobnie parafie czy miasta. Drugi powód, dla którego Kościół wynosi niektóre osoby na ołtarze, to ten, by dać ludziom wzór, przykład do naśladowania. Jeżeli więc jakaś osoba byłaby w sposób niepodważalny świątobliwa, ale jej sposób realizowania świętości byłby niemożliwy do naśladowania przez współczesnego człowieka, wówczas Kościół nie podejmuje kroków prowadzących do beatyfikacji, bo ta świętość – niepodważalna świętość – jest po prostu Kościołowi nieprzydatna.
Kto decyduje o tym, że takie kroki zostaną podjęte?
Decyduje o tym Kongregacja ds. Świętych.
A jeżeli na płaszczyźnie diecezjalnej ktoś zgłosi taki wniosek?
Wówczas biskup. Nie tyle osobiście, ile przez swoich przedstawicieli, ale podpisuje się pod tym zawsze biskup.