Rodzinne kibicowanie fair play – szkoła pozytywnego dopingu
Autor: ks. Jerzy Kostorz
Dobra szkoła kibicowania winna zawsze kształtować takie postawy, jak szacunek, tolerancja, dialog, wychowanie do zwycięstwa i porażki. Fair play to postawa pożądana nie tylko wśród zawodników, ale także wśród kibiców.
Poprzez właściwe wychowanie jednostki i przekazanie jej odpowiedniej hierarchii wartości sport może przyczynić się do wywyższenia człowieka. Musi jednak w tym celu zachować należne miejsce w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym tak, aby nie doprowadzić do zaniedbania innych dróg prowadzących do rozwijania wartości ciała, ducha i serca. Jan Paweł II wielokrotnie w swoim nauczaniu dokonywał teologicznej rehabilitacji i nobilitacji sportu, nadając mu sens teologiczny. Pozwala on patrzeć i oceniać go w perspektywie najwyższych wartości chrześcijańskich, dlatego sportowcy powinni „zmierzać ku najwyższym celom”, do których „wzywają igrzyska życia…”.
Słowa św. Jana Pawła II bez wątpienia posiadają aktualny wymiar i stanowią szczególne wyzwanie przed Mistrzostwami Europy w Piłce Nożnej. Ogromne zainteresowanie tym wydarzeniem skłania do refleksji na temat pedagogicznego i duszpasterskiego wymiaru sportu. Może warto w kontekście tych słów i w obliczu Euro 2016 przyjrzeć się zjawisku kibicowania.