Wstęp
Autor: ks. Radosław Chałupniak
Drodzy Czytelnicy!
Kilkanaście lat temu jeden z moich dobrych znajomych zapytał: Jaki jest sens wychowywania dzieci zgodnie z zasadami katolickimi, po co mają być dobre, przebaczające, pokorne, wierzące, jeśli ten świat taki nie jest, jeśli zasady tego świata wyraźnie sprzeciwiają się podstawom naszej wiary, jeśli w tym świecie przede wszystkim liczy się pieniądz, władza i sukces? Pytanie to często do mnie powraca. Muszą się z nim zmierzyć rodzice, którzy zgodnie ze swoimi ślubnymi przyrzeczeniami mają wychowywać swoje dzieci po katolicku, a także katecheci i duszpasterze, którzy powołani są do żywego świadectwa oraz przekazu prawd wiary i moralności katolickiej.
Sierpniowy numer naszego pisma, który ukazuje się u początku nowego roku szkolnego, poświęcony jest pedagogice katolickiej. Proponujemy teksty, które wprost albo pośrednio podejmują kwestie związane z wychowaniem katolickim, czasami zachęcają, a nawet prowokują do dalszych przemyśleń. Pedagogika katolicka opiera się na zasadach płynących z naszej wiary, lecz nie jest jedynie ograniczona do wychowania religijnego. Wychowanie powinno obejmować całego człowieka – wszystkie, czasami sztucznie wyróżnione płaszczyzny: fizyczną, intelektualną, emocjonalną czy duchową. Katecheza, dokonująca się w rodzinie, w parafii czy w szkole, skierowana jest do konkretnej osoby i nie może być zredukowana wyłącznie do jakiegoś wycinka życia. Katecheza jest wychowaniem wiary, a wiara wpływa na całego człowieka. Wiara nie jest tylko wewnętrznym przekonaniem czy sumą przyjętych poglądów, wiara łączy się z życiem człowieka – z jego myśleniem, wartościowaniem i działaniem. Religijność i moralność są ze sobą ściśle powiązane.
W obecnym numerze znajdują się teksty, które nawiązują do różnych doświadczeń katechetycznych, ale też w sposób naukowy chcą ukazać różne aspekty wychowania katolickiego. Pedagogika katolicka przez wiele lat była marginalizowana. Wydaje się, że również we współczesnych badaniach pedagogicznych wciąż jeszcze nie jest właściwie doceniona i wykorzystana. W kręgach naukowych można być reprezentantem różnych odmian pedagogiki, kiedy jednak ktoś przyzna się do pedagogiki katolickiej, często spotyka się z niezrozumieniem. Może wreszcie nadszedł czas na zmiany?
Zachęcamy naszych Czytelników do lektury i do przemyśleń, a także do dzielenia się własnymi doświadczeniami – zarówno w wersji drukowanej, jak i na internetowych stronach „Katechety” (katecheta.pl oraz strona na Facebooku). Mamy nadzieję, że większa niż zwykle liczba tekstów naukowych nie zniechęci do zapoznania się z tym numerem. Praktyka wychowawcza musi iść w parze z dobrze rozwijaną teorią. Katecheta – czy jest to rodzic, nauczyciel, czy duszpasterz – musi wiedzieć nie tylko: „co?” i „jak?”, lecz także mieć świadomość: „dlaczego?”
Zapraszamy do lektury!
Ks. Radosław Chałupniak