Profesor, wychowawca i redaktor
1 września 1947 r. został mianowany profesorem Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Wykłady z pedagogiki i katechetyki, seminaria naukowe, ćwiczenia praktyczne z katechezy prowadził przez wiele lat. W dowód uznania, 13.11.1954 r. został mianowany profesorem. W roku 1951 podjął wykłady z katechetyki w Seminarium Zagranicznym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, przygotowującego kapłanów do pracy w ośrodkach polonijnych.
Starając się o podniesienie kwalifikacji naukowych, poddał się kolokwium habilitacyjnemu, które odbyło się w rezydencji ks. kardynała Karola Wojtyły 17 grudnia 1975r.
Szczególnie ulubioną dziedziną życia ks. M. Finkego była praca redaktorska. Redagował Katechetę od pierwszego numeru, który ukazał z datą wrzesień-październik 1957 r., był jedynym redaktorem przez 30-lat, aż do swojej śmierci. Pod jego redakcją ukazało się 175 zeszytów, z czego ostatni, z datą wrzesień-paździrnik 1986 r., ukazał się już po śmierci. Zmarł 8 lipca 1986 r. Przez cały okres, w którym redaktorem naczelnym był ks. prof. Marian Finke, czasopismo było podzielone na następujące działy: „Zagadnienia”, „Wskazania dydaktyczne”, „Co piszą inni”, „Katechezy”, „Recenzje”. W latach siedemdziesiątych XX wieku pojawił się dział „Z katechizacji w świecie”, był zamieszczany też dział „Z doświadczeń katechetów”. W późniejszym okresie publikowano działy: „Zagadnienia”, „Słowo dla początkujących katechetów”, „Z katechizacji w świecie”, „Katecheci piszą”, „Trybuna”, „Co piszą inni”, „Materiały praktyczne”, „Recenzje”.
Bez reszty poświęcił swoje życie wychowaniu i katechezie, dlatego patrzymy na to życie głównie przez pryzmat dorobku naukowego i działalności katechetycznej. Wszyscy, którzy pamiętają ks. M. Finkego, wspominają nie tylko jego profesjonalność jako katechetyka, jeden z jego uczniów dał o tym świadectwo w kazaniu pogrzebowym:
Urzekał nas często i zachwycał. Wspominamy zwłaszcza trzy postawy Księdza Redaktora: mądrość, pogodę ducha i pokorę. Posiadał nie tylko jasny umysł, przez co potrafił dzielić się swoją wiedzą z innymi, lecz również umysł twórczy. Zawsze nas zaskakiwał nowymi pomysłami, które mogłyby wprowadzić wydawnictwo na szersze wody. Zbliżał do siebie i ośmielał nieprawdopodobną wręcz pogodą ducha i błyskotliwym dowcipem. Potrafił wyjątkowo pięknie radować się i śmiać. Do historii przejdą chyba przeróżne anegdoty opowiadane przez Niego i o Nim. Był przy tym człowiekiem naprawdę skromnym a nawet nieśmiałym. (...) Wszystko bowiem, co czynił, wynikało u Niego z miłości Bożej i do tej miłości prowadził innych. Ufamy bardzo, że i On sam przez całą wieczność będzie uczestniczył w radości miłowania Boga.
M. Maciołka, Kazanie na pogrzebie śp. Ks. Kanonika Mariana Finkego,
Redaktora Naczelnego „Katechety”, Kat. 31(1987) nr 1, s. 33.
Czasopismo było podzielone na następujące działy: Zagadnienie, Wskazania dydaktyczne, Co piszą inni, Katechezy, Recenzje. W latach siedemdziesiątych pojawił się dział: Z katechizacji w świecei, Z doświadczeń katechetów. W późniejszym okresie publikowano działy: Zagadnienia, Słowo dla początkujących katechetów, Z Katechizacji w świecie, Katecheci piszą, Trybuna, Co piszą inni, Materiały praktyczne, Recenzje.
Por. także - ARTYKUŁ W WIKIPEDII